homelopendarchiefvooruitblik
galerienieuwsexpoverhalenlinksreizencontact
Openingstijden:

afhankelijk van het tentoonstellingsaanbod
Archief
Achter het beeld
zaterdag, 11 juni 2005 - woensdag, 03 augustus 2005

Onno Broeksma, lithografie en schilderijen
Lucas Klein, beelden
John Stoel, fotografie

Onno Broeksma, Lucas Klein en John Stoel. Er zijn veel overeenkomsten: drie noordelijke kunstenaars die ingetogen, maar tegelijkertijd monumentaal werk laten zien. Noordelijke kunstenaars. Bestudeerd wat vorm betreft, maar met een ingehouden emotionele lading. Ze zijn bescheiden in de beschrijving van hun eigen werk, alsof de emotionele lading niet te veel benadrukt mag worden.
 
Galerie Werfkade 16 is er trots op om de werken van deze kunstenaars te laten zien. De ingetogenheid van de kunstwerken heeft als effect dat zij elkaar versterken in samenhang. De individuele kracht van ieders werk wordt versterkt door het werk van de ander. Zelden is een tentoonstelling in Galerie Werfkade 16 een zodanige eenheid geworden door onderlinge accent verschillen. De kleuren zwart-wit met al zijn vele nuanceringen doen je haast vergeten dat er nog andere kleuren bestaan. Wat er niet met deze basis gegevens gedaan kan worden.
 
 
Onno Broeksma 
 
Onno Broeksma is een onderzoeker. Het karakter van verschillende materialen, dat kan het gebruik van zink zijn, pastel, olieverf, lood, teer of roest, laat hij in schilderijen en in zijn lithografie zodanig tot uitdrukking komen dat het voor zich zelf spreekt. Tegelijkertijd wordt het karakter van het materiaal in een keurslijf van een vorm gedrongen: een cirkel, een vierkant, vlakken. Maar er gebeurt meer, het materiaal wil aan de keurslijf ontsnappen. De overgangsgebieden van vorm naar de begrenzing van het werk zijn misschien wel het interessants: van een spectrum naar twilight, een overbrugging. Daar gebeurt wat in het werk van Onno. Zelf noemt hij het de spanning tussen het organische materiaal en de vorm. Dat klopt, maar let op de overgangszones.
 
 
Lucas Klein
 
Lucas Klein maakt ruimtelijk werk. Uiterst ingetogen van vorm en uitdrukking. Inspiratiebronnen zijn gebruiksvoorwerpen als een speer, een schild, boog, schaal, tafel en boot. Eenvoudig van vorm, maar dit soort voorwerpen zijn eenvoudig en doelmatig geworden door de eeuwenlange toepassing ervan. Juist dan ontstaan er vormen die herkend worden en tot symbolen verheven worden. Een boot is niet alleen een vervoermiddel over water. Een boot is het symbool van vechten tegen de elementen, de overgang van de ene wereld naar de andere, van het leven naar de dood, van Lucas Klein heeft het functionele en het symbolische op kunstzinnig vorm gegeven. Het is contemplatieve kunst. Kunst waar je stil van wordt.
 
 
John Stoel
 
John Stoel is eveneens bescheiden in het beschrijven van zijn werk. ‘Mijn foto's zijn notities' zegt hij. Uiteindelijk kom ik altijd weer uit op structuren. ‘Of het nu landschappen zijn of niet, ik maak beelden waarin zowel ritme als structuur zit.'
Een buitenstaander herkent dat. Ritme en structuur zit ook in muziek en in dans. Voor deze kunstendisciplines is een ijzeren discipline vereist. Beleving en emoties vertalen in een bepaalde structuur, het notenschrift of de choreografie is niet gemakkelijk. Het dwingt da maker tot nadenken. Daar zit de kijker of de toehoorder niet zo mee. Die krijgt de kans van het product te genieten.
 
De werkwijze van John Stoel is te vergelijken met die van een componist of choreograaf.
Dat heeft hem ook tot een geliefde kunstfotograaf gemaakt: het opbrengen van de discipline om de essentie van het werk van een ander aan te voelen en over te brengen; jezelf even opzij te zetten, de kijker te plezieren. Dat kan alleen door het vakmanschap, de creativiteit en de discipline van deze fotograaf die nu zijn eigen werk toont.
 
‘Achter het beeld' is niet voor niets de naam van deze tentoonstelling!