Openingstijden:
afhankelijk van het tentoonstellingsaanbod
afhankelijk van het tentoonstellingsaanbod
Lopende tentoonstelling
Hoogezand centraal
zaterdag, 20 februari 2016 - zondag, 13 maart 2016Thijs Jansen, Sytze Rusticus, Marcel de Vries, Paul Bezuijen, Berndnaut Smilde, Niels Post, Wim Bosch, Sjimmie Veenhuis en Thijs Franssen.
Hoogezand-Sappemeer staat bekend als een plaats met relatief veel industrie. Van oudsher bedrijven die met het afgraven van het veen en de scheepsbouw te maken hebben. Tegenwoordig huisvest Hoogezand-Sappemeer heel veel (internationale) bedrijven die zich o.a. bezighouden met de productie van glasvezel, celstofproducten, klimaatbeheersing, aardappelzetmeel, sojasaus en vele, vele anderen producten.
Wat veel mensen niet weten en waar zij aangenaam door verrast zullen zijn, is dat in Hoogezand-Sappemeer de laatste jaren veel kwalitatief goede beeldende kunstenaars zijn geboren en en/of getogen. Zij exposeren in binnen- en buitenland en ontvangen prijzen en beurzen. Qua stijl en expressiemiddelen verschillen zij, maar hun herkomst hebben zij gemeenschappelijk, namelijk Hoogezand-Sappemeer.
Deze kunstenaars hebben elkaar gevonden en vinden het bijzonder belangrijk om in Hoogezand gezamenlijk te exposeren in een galerie die hun aanspreekt, namelijk Galerie Werfkade 16 in Martenshoek.
De expositie Hoogezand centraal is een expositie met kunstenaars uit Hoogezand en omliggende plaatsen. Deelnemende kunstenaars zijn: Thijs Jansen, Sytze Rusticus, Marcel de Vries, Paul Bezuijen, Berndnaut Smilde, Niels Post, Wim Bosch, Sjimmie Veenhuis en Thijs Franssen.
De tentoonstelling wordt op zaterdag 20 februari 2016 om 16.00 uur geopend door galeriehouder Thea van der Veen, tevens wethouder van de gemeente Menterwolde en duurt tot en met zondag 13 maart.
Paul Bezuijen is een filmmaker/fotograaf. In zijn oeuvre speelt de sfeer van het beeld als totaal en die van de omgeving een belangrijke rol. Op het verhalende vlak laten zijn films veel aan de fantasie van de kijker over, die door het rustige ritme veel tijd krijgt om de beelden, rijk aan informatie en suggestie, te lezen. In kleine dingen en details ziet hij de essentie van het leven gereflecteerd, hij probeert deze op zijn eigen manier vast te leggen.
Belangrijk is dat er in zijn werk spanning en concentratie zichtbaar is of doorschemert.
Manipulatie van de kijker speelt hierin vaak een rol, daardoor neigt hij vaak naar het surrealistische, zowel in verhaal, als in beeld.
Wim Bosch is geboeid door de mechanismen die wij ons eigen hebben gemaakt in een poging om grip te houden op ons bestaan. De focus in zijn werk ligt op de combinatie architectuur en omgeving. Deze twee elementen vormen de bouwstenen in zijn onderzoek dat zich richt op de menselijke zoektocht naar zekerheid, houvast en omgang met ruimte en tijd in een maatschappij die constant onderhevig is aan verandering. Vanaf 2001 maakt hij digitale fotocollages welke zijn samengesteld uit een inmiddels omvangrijk archief van zelfgeschoten fotomateriaal zoals bijvoorbeeld: gevels, straatmeubilair, planten of bomen.
Het werk van Thijs Franssen kenmerkt zich door zijn dubbelzinnigheid. Vindt hij dit nou mooi of lelijk? Is het ironisch of serieus? geënsceneerd of niet? Je kan er je vinger niet op leggen.
Het lijken alledaagse taferelen die zo worden gepresenteerd, als een installatie, sculptuur, foto of video, dat ze vervreemden. Geïsoleerde fragmenten die vertrouwd aanvoelen doordat ze herkenbaar zijn voor velen, maar waar een spanning wordt opgeroepen door het opzichzelfstaande beeld, de samenhang van beelden tot elkaar en de ruimte waarin ze worden gepresenteerd.
Het werk van Thijs Jansen toont ons zijn gevoelig oog voor gangbare taferelen en decors, die hij gedetailleerd weergeeft op een verrassend klein formaat.
De taferelen die hij schildert roepen vragen op. Dat wat ontbreekt in de voorstelling, wat niet expliciet wordt gemaakt, geeft spanning en laat de ruimte vrij voor interpretatie. Bij veel van Jansens schilderijen krijgt de kijker het gevoel (ongewild) getuige te zijn van beter ongezien gebleven situaties. Jansen legt voor ons de vinger op de vaak liever vergeten zere plek van de huidige maatschappij: lege etalages, ranzige kleedhokjes en verlaten parken.
Door gedeeltes van het schilderij enerzijds uit het hoofd te schilderen en anderzijds fotorealistisch weer te geven, ontstaat, met zijn gevoel voor humor en oog voor compositie en detail, een vervreemdend, eigen, maar tegelijkertijd herkenbaar beeld dat de kijker dwingt zélf na te gaan wat er gebeurt, is gebeurd of nog gaat gebeuren.
Jansen exposeerde solo in onder andere het Drents Museum in Assen (2013) en in SCHUNCK in Heerlen (2012). Zijn werk is regelmatig te zien in groepsexposities en kunstbeurzen in binnen- en buitenland en wordt in Nederland vertegenwoordigd door Kunstruimte Wagemans in Beetsterzwaag.
Niels Post (Hoogezand-Sappemeer, 5 augustus 1972) woont en werkt in
Rotterdam.
Een centraal thema in zijn werk is een creatieve omgang met de openbare ruimte. In de periode 1992-1996 studeerde Post aan de AKI te Enschede. In 2006 behaalde de ludieke installatie Erasmusbrug 1 ruime aandacht in de media. Voor dit werk lijmde Post op illegale wijze een brievenbus tegen de Erasmusbrug te Rotterdam. TPG Post leverde vervolgens daadwerkelijk post af op het door de kunstenaar gecreëerde adres (Erasmusbrug 1, 3072 Rotterdam). Na 9 weken werd de brievenbus weer verwijderd, er waren in totaal 134 poststukken bezorgd.
Spam, computer gegenereerde tekst die niemand wil maar die overal opduikt,
vormt de laatste jaren het basismateriaal van zijn beroepspraktijk. Post gebruikt het voor interventies op leegstaande winkelramen, wandsculpturen en ruimte vullende installaties. Zowel buiten op straat als binnen in een tentoonstellingscontext. "
Sjimmie Veenhuis
Ik ben op zoek naar een vorm van weerspiegeling op de manier waarop wij gewend zijn te kijken naar onze omgeving. De directe wereld om ons heen, en daarmee de zaken zelf, ervaar ik daardoor letterlijk als een voor de hand liggend domein om daarop reflectie te bieden. Ik doe dit door het herinterpreteren van objecten die zich aan mij opdringen in mijn directe omgeving. De keuzes die ik maak in mijn installaties en foto’s staan in die zin in verband met de vanzelfsprekendheid van het voorhanden zijn. Ik zoek naar vormen waarin ik de visuele gedragingen van beschikbare elementen in heroverweging neem.
Mijn werk biedt ruimte voor reflectie op de manier waarop aangenomen concepten tot vervreemding kunnen leiden. Of dit nu geldt voor sociale media, politiek, reclame of het milieu, de binding met de wereld om ons heen wordt bepaald door de perceptie en projectie van informatie. We leven in een tijd waarin globalisering en individualisering gelijktijdig hoogtij vieren. De effecten hiervan komen hiermee gelijktijdig tot uiting. Ik probeer met mijn werk een vorm van reflectie te bieden op deze dualiteit van verschijningsvormen en het aanwezig zijn in de wereld.
Sytze Rusticus
In 2013 studeerde Sytze Rusticus af aan Academie Minerva in Groningen.Zijn sculpturen staan bekend om hun schaduwachtige en obscure karakter. Hij gebruikt vormen die kunnen worden afgeleid van mensen, dieren en voorwerpen. De herkenning van deze vormen is in veel gevallen volledig verloren. De sfeer van zijn werk kan rauw, vervallen en vergaan overkomen. Vergankelijkheid als de bron voor een nieuw begin.
